تعريف آزمون عملكردي
آزمون عملكردي
عملكرد به معناي نشان دادن آموخته ها از طريق تبديل آنها به رفتار تعريف ميشود . آزمون عملكردي به معناي فراهم آوردن شرايطي است كه دانش آموز در واكنش به آن شرايط توانايي استدلال ؛ انجام يك مهارت ويژه و يا توليد يك محصول ويژه را نشان می دهد. معلم سپس با مشاهدهي عملكرد و محصول دانشآموز، سطح تسلط او را مورد قضاوت قرار مي دهد.
انواع آزمون هاي عملكردي
1- آزمون عملكردي با دستكاري (موقعيتي)
دانش آموز در اين شرايط با دستكاري اشياء سعي دارد از دانش و آموختههاي خود براي حل مسايل و يا توليد پاسخ استفاده كند.
2- آزمون عملكردي كتبي (شبیه سازی شده با واقعیت)
دانش آموز در اين شرايط سعي دارد در مواجه با مسايل يا سوال هاي كلي دلايل منطقي براي استفاده از مهارت و دانش و نيز درك آنها ارائه دهد.
مراحل 5 گانه طراحي يك آزمون عملكردي
1- نوشتن اهداف و شواهد يادگيري
2- نوشتن تكليف
3- نوشتن مقياس اندازه گيري توصيفي
4- بازنگري محتواي تكاليف و مقياس اندازه گيري
اجرا
منبع:
خوش خلق ، ایرج."راهنماي ساخت، اجرا و تفسير آزمون عملكردي در كلاس درس"، تأليف، انتشار پادرا،
عضو هیات علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش هستم .به مدت ده سال مجری ارزشیابی ملی ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی بوده و هستم. در زمینه های سنجش تکوینی انگیزش درونی بازخورد های کیفی و خودسنجی و ساخت آزمون عملکردی کتاب اموزشی و مقاله های علمی فراوان دارم