آزمون عملكردي

عملكرد به معناي نشان دادن آموخته ها از طريق تبديل آن‌ها به رفتار تعريف مي‌شود . آزمون عملكردي به معناي فراهم آوردن شرايطي است كه دانش آموز در واكنش به آن شرايط توانايي استدلال ؛ انجام يك مهارت ويژه و يا توليد يك محصول ويژه را نشان می دهد. معلم سپس با مشاهده‌ي عملكرد و محصول دانش‌آموز، سطح تسلط او را مورد قضاوت قرار مي دهد.

 انواع آزمون ‌هاي عملكردي

1-    آزمون عملكردي با دستكاري (موقعيتي)

دانش آموز در اين شرايط با دستكاري اشياء سعي دارد از دانش و آموخته‌هاي خود براي حل مسايل و يا توليد پاسخ استفاده كند.

2-    آزمون عملكردي كتبي (شبیه سازی شده با واقعیت)

دانش آموز در اين شرايط سعي دارد در مواجه با مسايل يا سوال هاي كلي دلايل منطقي براي استفاده از مهارت و دانش و نيز درك آنها ارائه دهد.

مراحل 5 گانه طراحي يك آزمون عملكردي

1-    نوشتن اهداف و شواهد يادگيري

2-   نوشتن تكليف

3-  نوشتن مقياس اندازه گيري توصيفي

4-   بازنگري محتواي تكاليف و مقياس اندازه گيري

اجرا

منبع:

خوش خلق ،  ایرج."راهنماي ساخت، اجرا و تفسير آزمون عملكردي در كلاس درس"، تأليف، انتشار پادرا،